Իջևանի N 3 դպրոց

среда, 25 апреля 2012 г.

Ով մարդկային արդարություն, թող որ թքնեմ քո ճակատին...

Մեծ Եղեռնի 97-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառում էր կազմակերպվել 5 ա դասարանում /դասղեկ Անահիտ Խեմչյան/:

Միջոցառման ընթացքում երեխաները կարևոր տեղեկություններ ներկայացրին Եղեռնի դեպքերի, թուրքերի վայրագությունների և համայն աշխարհի լռության մասին...

Միջոցառման ընթացքում հնչեցին բանաստեղծություններ նվիրված Մեծ Եղեռնի զոհերի հիշատակին: Հնչեցին նաև Եղեռնին զոհ դարձած մեր մեծերի ստեղծագործությունները: Բեմադրվեցին դրվագներ Գրիգոր Զոհրապի և Կոմիտասի կյանքից:

Ասմունքն ընդհատվում էր հայրենասիրական երգ ու պարով, իսկ Կոմիտասի անմահ ստեղծագործությունները կարծես զգացնել էին տալիս այն եղեռնական օրերի ցավն ու վիշտը:
Երեխաների շուրթերով մեկ անգամ ևս հնչեց, որ այդ ազգային ցավն ու մորմոքը տարիների ընթացքում չեն մոռացվել: Նրանք համայն մարդկությանը զգոնության կոչ արեցին. «Ճանաչե'ք և դատապարտե'ք այդպիսի ոճրագործությունները` հետագայում չկրկնվելու համար»

понедельник, 2 апреля 2012 г.

Յուրաքանչյուրը հաղթում է յուրովի

Արտասովոր աշխուժություն էր տիրում Իջևանի «Հույսի Կամուրջ» ՀԿ-ի դահլիճում: Մայրաքաղաքից ժամանել էր թատերական խումբ, որն էլ ներկայացրեց «Յուրաքանչյուրը, անկախ իր առողջական վիճակից, կարող է հաղթել իր ձևով» ներկայացումը:

Ներկայացումը պատմություն էր մի տղայի մասին, որը չէր կարողանում քայլել, բայց ընդգրկված էր ֆուտբոլային թիմում: Մրցման ժամանակ նա չի կարողանում խաղադաշտում աջակցել ընկերներին, բայց իր օգտակար խորհուրդներով օգնում է թիմին: Նրանք հաղթում են:

Այո, այդ տղան էլ է հաղթում, հաղթում է իր ձևով` յուրովի:

մեդիա ակումբից`

Արփինե Վերանյան

Ռոբերտ Փալանդուզյան

вторник, 27 марта 2012 г.

Հայրենասիրության դաս

Հավերժ է այն ազգը, որ ունի
հայրենանվեր, զարգացած ու կրթված
սերունդ:
Հայրենասիրության դաս էր 4 բ դասարանում /դասվար Մարետա Անտոնյան/: Թոթովախոս մանուկների շուրթերով խոսում էին Մեծն Վարդանը, Զորավար Անդրանիկը, հայդուկապետ Գարեգին Նժդեհը, մեր ժամանակների հերոսները...

Ներկայացվեցին պատառիկներ հայկական ժողովրդական ավանդույթներից, հնչեցին հայրենասիրական և ազատատենչ երգեր ու պարեր:

Կարծես մի ֆիլմ էր, որը սկսում էր տառեր գյուտով և վերջնական հանգրվանը գտնում հայոց անկախ Հայաստանում: Այդ ֆիլմում կարոտ կար միացյալ Հայաստանի կառուցման և երազանք` տեսնել ամբողջական Հայաստանը` իր կորուսյալ և վտարանդի որդիներով:

вторник, 21 февраля 2012 г.

Գրքի տոն

Օ՜, գրքերի աշխարհը – տիեզերք է անեզր:

Եղիշե Չարենց

5 Ա դասարանում դասղեկ Ա. Խեմչյանը դասղեկի ժամը նվիրել էր գրքի տոնին: Դասի նպատակն էր սեր արթնացնել ընթերցանության ու գրքի նկատմամբ:
Հ. Թումանյանի, Վ. Սարոյանի և Գ. Նժդեհի խոսքերն ու խրատները դասը դարձրին էլ ավելի խորիմաստ ու ուսանելի: Նշվեց նաև, որ այս տարի Երևանը գրքի համաշխարհային մայրաքաղաքն է: Այս խորհուրդը միայն սիմվոլիկ չէ, այլ պետք է յուրաքանչյուրը յուրովի աջակցի այդ երևույթին:

Դասի վերջում չմոռացան օրվա մյուս խորհուրդը` փետրվար 20-ը նաև գիրք նվիրելու օր է: Երեխաները միմյանց նվիրեցին հանելուկների գրքեր և որոշեցին օրը դարձնել ավանդական:

пятница, 17 февраля 2012 г.

Բարություն ամեն օր

Որքան մարդը բարի է, այնքան ավելի շատ է
ուրիշների մեջ բարություն տեսնում:
Բլեզ Պասկալ

Փետրվարի 17-ը բարիության ինքնաբուխ արտահայտման միջազգային օրն է: Տոնը ոչ պաշտոնական է, բայց խորիմաստ:
Շտապեք բարություն անել, բայց ոչ միայն այսօր, այլ ամբողջ տարին և ամբողջ կյանքում: Այսպիսի կարգախոս ուներ այսօրվա հավաքույթ: Հավաքվել էին աշխորհրդի անդամները, մեդիա ակումբի և բանավեճի ակումբի անդամները: Մեկը մեկի հերթ չտալով պատմում էին կատարած ու լսած բարի գործերի մասին, ներկայացնում էին առածներ ու աֆորիզմեր բարու և չարի հակամարտության մասին:Առաջադրում էին իրադրություններ, ներկայացնում իրենց վարքագիծը տվյալ իրադրության մեջ:

Հավաքույթը, որն ի սկզբանե պետք է բանավեճ լիներ, համերաշխության, հանդուրժողականության և համաձայնության հիանալի դաս էր ներկաների համար: Բոլորը համաձայն էին, որ բարությունը կփրկի մարդկությանը, չարությունը կհասցնի կործանման: Լինենք բարի մեր բարեկամի, ընկերոջ, հարազատի ... նկատմամբ: