Դասարանը ձևավորված էր հասկերով: Մի անկյունում դրված էին հացատեսակներ: Հատակին փռված էր կարպետ, որը ծածկում էր նախապես պատրաստված թոնիը՝ զարդարված լավաշներով: Մի անկյունում ցածրիկ սեղան էր, վրան գրտնակ, ալյուր, խմոր...
Աշակերտները աղ ու հացով դիմավորեցին հյուրերին ու սկսեցին մի հրաշք հանդես, որն ուսանելի թե՛ փոքրիկների, թե՛ մեծերի համար:
Մեր նախնիք հացը պաշտել են
Աստծու կարգին են դասել.
ՙՍուրբ՚ բառով հացին պատվել են
Ու հացին ՙարդար՚ են ասել:
Հետաքրիքիր դասընթաց էր։
ОтветитьУдалитьՀիանալի ու հետաքրքիր միջոցառեւմ էր։
ОтветитьУдалить